-
जीवनभक्ती – JEEVAN BHAKTEE
कटू सत्य आम्ही प्राशियले तुम्हीही प्राशून पहा पचल्यावरती पचले आम्हा असे खरे बोलून पहा जीवनभक्ती कळण्यासाठी सत्य घोळवुन माधुर्यात मृदूपणाने कसे उतरते नकळत कंठातून पहा पुण्य जाळुनी उदाधुपासम सुगंध भरता तनीमनी तपवुन देहा उपवासाने संयम गुण जाणून पहा कुणी एक जगतास फिरवितो भ्रम डोक्यातुन त्यागुनिया अंतरातल्या प्रतिबिंबाला अकिंचन्य होऊन पहा खूप जाहले शोधुन भटकुन पाषाणी…
-
थट्टा – THATTAA
शौच म्हणा वा शुचिता मजला स्वच्छ राहूदे फक्त मला वक्रपणा जर ना सोडे मी शिक्षा व्हावी सक्त मला भरून प्याले ओतुन प्याले करण्यासाठी रिक्त मला अता व्हायचे भूमीसाठी कोसळणारा हस्त मला जरी भावते थट्टा तुजला धर्म शोध तू त्यात खरा मृदुता माझी माझ्यासंगे लागायाला शिस्त मला क्षमा माझिया लेखणीतली अविरत झरझर प्रेम झरे भिववित नाही…
-
फळी – FALEE
मारू नको फुलाला म्हणते कळी मुक्याने तोडून काचणारी पर साखळी नव्याने तू ओरडून तेव्हा केला किती तमाशा आता कशास देशी प्राणी बळी मुक्याने वाढून भरभरूनी रसदार लाल भाजी चमच्यांस पाक गोष्टी सांगे पळी मुक्याने फुकटात पाजणारे मधल्यांस डोस येता प्राशून डोस पिचली मधली फळी मुक्याने पाण्यात पोहुनीया येता वरी सुनेत्रा जाऊन गाळमाती बसली तळी मुक्याने
-
मंत्र साखरी – MANTR SAAKHAREE
उडती फुलपाखरे मजेने पंख पसरुनी अवतीभवती फुलाफुलांतिल मकरंदासव गंध उधळुनी अवतीभवती सानथोर जीवांनी साऱ्या सुगंध प्यावा आनंदाने सृष्टी जपण्या मंत्र साखरी जपत रहावा आनंदाने झिंगुन वाऱ्याने लोळावे तृणपात्यांच्या अंगांगावर गवतफुलांनी नाचत गावे तृणपात्यांच्या अंगांगावर मोरपिसाचे कलम सरसरा उखडत जाते भयास जर्जर अक्षररूपी ठिणगी जाळे अंधरुढींच्या भुतास जर्जर असे लिहावे तसे लिहावे नकाच सांगू मला कुणीहो…
-
मुक्त करविले आहे – MUKT KARAVILE AAHE
हा क्रम अन या, मात्रा पाहुन, एक नवोदित, वृत्त घडविले आहे यातिल गा गा मध्ये ल ल गा, वा गा ल ल मी, सहज बसविले आहे गा ल ल ल ल गा, गा गा गा ल ल, गा ल ल गा ल ल, गा ल ल ल ल गा गागा म्हणता म्हणता, या रचनेला, मुक्तक…
-
कौमुदी – KAUMUDEE
सूर्यकिरण कोवळे चुंबिता उमले कमळ कळी कार्तिक स्नानासाठी उतरे बिंब रवीचे जळी झळाळणाऱ्या पीत दुपारी मिटुन केतकी दले जर्द पितांबर पांघरुनी बन सुवासिक झोपले पिवळी तांबुस सांज मखमली श्यामल श्यामल धरा टिपुर टिपुर टिपऱ्यांच्या संगे खळखळ गातो झरा गोधूळीने दिशा रंगल्या गवळण काढे धार गोप टाकतो गोठ्यामध्ये भारा हिरवागार लाल निखाऱ्यावरी चुलीच्या पात्र ठेवता माय…
-
डोस – DOS(DOSE)
मोक्षपथावर कधी न अडले घोडे माझे मम चरणांची वाट पाहती जोडे माझे खूप ऐकले उपदेशाचे डोस जनांचे ऐकत असते मीही आता थोडे माझे घात टाळण्या घाटामधल्या वळणावरती मोहक वळणे घेता अक्षर मोडे माझे मीच घातले होते मजला जे अनवट ते लयीत लोभस सहज उलगडे कोडे माझे गंडेदोरे का नडतील ग मला सुनेत्रा करी झळकता कनक…