-
लोड – LOD (LOAD)
चाळणे मातीस आता सोड दोस्ता माय माती लाल काळी गोड दोस्ता रंगरूपाचीच चर्चा बोर करते तू मनाला आत्मियाशी जोड दोस्ता तोच डोंगर घाट सोपा जाहल्यावर घेच आता वेगळा तू मोड दोस्ता बांधुनी पद्यात तत्वे टेस्ट केली घे लिहाया गुणगुणुनी कोड दोस्ता शेवटाचा शेर येता नाव माझे गुंफण्याची सवय आता छोड दोस्ता आवडे मज नाव माझे…
-
मध्यरात्री – MADHYARAATREE
आयुष्य तेच नाही हे ही खरेच आहे आहे तसेच काही हे ही खरेच आहे पंख्यास एक पाते कुरकूर ना तरीही वारा बळेच वाही हे ही खरेच आहे आवळु नको खिळ्याला ठोकून बसव त्याला त्याच्यात पेच नाही हे ही खरेच आहे अवसेस मध्यरात्री मजला धरा म्हणाली अंधार वेच राही हे ही खरेच आहे हातात येत नाही…
-
अहाहा – AHAAHAA
तरही गझल गझलेची पहिली ओळ कवी निशिकांत देशपांडे यांची मनमोकळे करावे कोणापुढे कळेना सारेच ऐकवीती श्रोता कुठे दिसेना कुंडीतल्या तरूवर लिहिल्या उदंड गझला जाऊ कुठे विकाया बाजारही भरेना वेलीवरी फुलांच्या गर्दीत मूक पाने जो तो म्हणे अहाहा ! कोणी फुले खुडेना हे काफिये गझलचे असुदेत तंग ढगळे टाळूनिया तयांना लिहिणे मला जमेना पंचेंद्रिये झरोके करण्यास…
-
कृष्ण चादर – KRUSHN CHAADAR
पाहणेही भोगणे अन ऐकणेही भोगणे भोगणे हे पाप तर मग वाचणेही भोगणे पापपुण्याच्या हिशेबी शून्य बाकी जेधवा जीवनी रंगून जाणे डुंबणेही भोगणे प्राशुनी वैशाख वणवा ढाळता वाफा धरा तापल्या भूमीवरी त्या चालणेही भोगणे प्यावया तव लाल रक्ता डास पिसवा चावती डंख त्यांचा स्पर्श त्यांचा सोसणेही भोगणे मच्छरांची कृष्ण चादर पांघरूनी बैसता रात्र काळी गाळते ते…
-
फळकुटे – FALHAKUTE
शहरगावी सून आली राहण्या एक खोली मून झाली राहण्या घासलेटी स्टोव्ह होता रांधण्या सोबतीला जून पाली राहण्या घासुनी फरशीस देण्या चारुता गुणगुणे ती धून चाली राहण्या ओसरी नव्हतीच नव्हते स्नानघर फळकुटे जोडून न्हाली राहण्या शेत नाही तिज स्वतःचे राबण्या राबतेय विणून शाली राहण्या पाठ छहढालास करुनी आज तू आणल्या जिंकून ढाली राहण्या लागला लग्गा कुणा सट्ट्यावरी…
-
ठाणे – THAANE
पुण्यनगरी प्रिय जिवांची मिथ्य शक्तीचे न ठाणे आवडे आत्म्यात मजला बिंब माझे मी पहाणे उमलती काव्यात माझ्या अंतरीची भावपुष्पे तोंडच्या वाफेवरी ना धावते मम मुक्त गाणे बोलते बेधडक तरीही दुखविले ना व्यर्थ कोणा बोलण्याचे टाळण्याचे धुंडते ना मी बहाणे बाष्प पापातिल जलाचे दाटते मेघात जेव्हा लोळुनी झिंगून पिंगुन बरळतो वारा तराणे टिपुन घेती चिवचिवाटा नेत्र…
-
तीर्थंकरा – TEERTHANKARAA
पंचकल्याणिक कुणाचे बोल रे तीर्थंकरा इंद्रियांचे की जिवाचे सांग रे तीर्थंकरा गणधरांनी संप केला बैसले ध्यानात ते समवशरणच ओस पडले ऊठ रे तीर्थंकरा शस्त्रधारी भक्त येता मौन शासनदेवता मौन त्यांचे सुटत नाही वाच रे तीर्थंकरा ठासलेल्या लेखण्या या मायभूच्या रक्षणा तूच आता चाप त्यांचा ओढ रे तीर्थंकरा पंचभूते भडकलेली उदक नाही औषधा अर्घ्य तुज देण्यास…