Tag: Ghazal in akshargan vrutta

  • बर्थ – BIRTH

    बघ समर्थ रेस रे देय अर्थ रे स रे काफियात इंग्रजी आज वर्थ रेस रे कृष्ण धवल लीड मम करुन शर्थ रे स रे घन रदीफ आत्मजा ना अनर्थ रे सरे ती अरेस का करे घेय बर्थ रे स रे

  • धनु – DHANU

    बघ नोट सावळी नाही मम ताव आगळा आत्म्या कार्माण वर्गणा रेखू जणु डाव आगळा आत्म्या गझलेत सामना करण्या झर शेर वेगळे रमणी तलवार रक्षिते जीवा मृदु घाव आगळा आत्म्या देऊळ चावडी शाळा वटवृक्ष पार राई गावांस गावपण आहे तव गाव आगळा आत्म्या नात्यात गोडवा जपण्या नक्षत्र टाळुनी बरसे वाटून पुण्य कर्मांचे घन भाव आगळा आत्म्या…

  • जल बाव -JAL BAAV

    ही नोट आगळी नाही मम ताव आगळा आत्म्या कार्माण वर्गणांचा जणु डाव आगळा आत्म्या गझलेत युद्ध हे कसले झर वेगळे रमणी तलवार रक्षिते जीवां मृदु घाव आगळा आत्म्या देऊळ चावडी शाळा वटवृक्ष पार अन शेते गावांस गाव पण आहे तव आगळा आत्म्या नात्यात गोडवा जपण्या नक्षत्र टाळुनी बरसे वाटून पुण्य कर्मांना घन भाव आगळा आत्म्या…

  • कोण कितीजण – KON KITEEJAN

    मुक्तक … कोण कोण पडत्यात कळले बाई कोण रडत्यात कळले बाई मी कश्याला रडावे सांगा कोण सडत्यात कळले बाई गझल .. कितीजण कोण पळाले कळले कळले कोण कसाई टळले कळले गा गा ल ल गा म्हणत राहता कोण बरे हळहळळे कळले रंगवलेल्या वाड्यामध्ये कोण कितीजण चळले कळले बात कशाला सांगू कसली कोण जुगारी ढळले कळले…

  • उठाठेव – UTHATHEV

    फुकट नसावी उठाठेव ही विकत असावी उठाठेव ही आत्महिताला जपत उमटली मनी ठसावी उठाठेव ही अहं जयाने फुका पोसला त्यास लसावी उठाठेव ही तुझीच नांगी तुझी वासना तुला डसावी उठाठेव ही नागिण सळसळ करत लहरता गात हसावी उठाठेव ही जरी उतरली नशा नाचरी परत कसावी उठाठेव ही हृदय जलाच्या तळी मंदिरी शांत वसावी उठाठेव ही…

  • सनत – SANAT

    मम गोष्ट धोतऱ्याची देताच परत काही त्यातील अर्थ कळण्या बसतात कुटत काही झालेत संत सन्तच आघात’स’वर करूनी जपण्या अलामतीला लिहितात सनत काही मिळताच अर्थ’सा’ला ‘रे’ला जसा दिलेला गझलेस गज्जलेची म्हणतात सवत काही ते पान धोतराचे जोडीतले धुवोनी गाळून उदक घेता जळतात धुपत काही पानांत शोभणारे मृदु पुष्प धोतऱ्याचे चाखावया विषाला फिरतात घुमत काही कोणास गंड…

  • प्रमाणे – PRAMANE

    खरे ते मरुन जन्माला पुन्हा येता ..झरे येथे खरे ते सत्य रेखावे जरी पाडे .. चरे येथे कधी भूकंप कोरोना निसर्गाच्या वळण वाटा खरे ते धर उमेदीने वसायाला घरे येथे फुलांचे दूत वारे ! वादळे अन कीड भुंगे ना .. खरे ते ! खोल गाभारे सुगंधाने भरे येथे … नको बाजार गप्पा वेळकाढू हृदय सोलूया…