तीनही लाजली माकडे माणसे जाहली माकडे लाजणे भावले रे मला लाजता भावली माकडे वाकुल्या दाविती बालके जाणुनी नाचली माकडे तोतये दाबिती जेधवा तापुनी कावली माकडे जोंधळा सांडता भूवरी चांदणे प्यायली माकडे अंतरी गाजता लाटही अंबरी पोचली माकडे तू सुनेत्रांस दो चुंबिता खेळुनी झोपली माकडे वृत्त – गा ल गा/गा ल गा/गा ल गा/ (वीरलक्ष्मी)  …

मज मना लाजणे आवडे पापण्या झुकविणे आवडे राग तो गिळुनिया अंतरी अधर तव दाबणे आवडे कावरी बावरी लोचने चोरुनी वाचणे आवडे हृदय तू बंद केले जरी त्यात मज राहणे आवडे मी समोरी असोनी तुझ्या आडुनी पाहणे आवडे टोमणे मारणे बासना मज मधुर बोलणे आवडे दे सुनेत्रा गझल नित नवी त्यात मज डुंबणे आवडे वृत्त –…

आज तू बोलना रे मना मौन तू त्यागना रे मना सावल्या सोडुनी चालल्या भटकणे सोडना रे मना पांगली माणसे जवळची ती पुन्हा जोडना रे मना गोडवा चाखण्या प्रीतिचा विकृती जाळना रे मना रडविले तू मला कैकदा मजसवे हासना रे मना मैत्र हे अंतरी टिकविण्या मोकळे होचना रे मना गा पुन्हा गीत तू ते जुने भिजवुनी…

निघे सासुराला जरी मेघमाला नको नीर सांडू म्हणे पावसाला न्यहाळू कशाला घनांची निळाई धरेवर निळी नाचता मयुरबाला सई ये प्रभाती फुले वेच सारी करू गूजगोष्टी बसोनी उन्हाला बरस पारिजाता नवी मांड चित्रे जसे चंद्र तारे घरा-अंगणाला झरा बागडे हा पुन्हा परसदारी मला सांगतो ये बसू वारियाला नभी पाखरांचे थवे गात झुलता मधुर गीत गाण्या गळा…

विजयपताका फडकत राहो तशीच लंकेवरी अता उभारू करकमलांची गुढीच लंकेवरी जिनानुयायी खराच रावण पुराण अमुचे म्हणे म्हणून राउळ मशीदसुद्धा नवीच लंकेवरी खुडेन दुर्वा भल्या पहाटे जुड्या फुले वाहण्या गणेश भक्ती तुझी दिसूदे अशीच लंकेवरी कलीयुगाची अखेर बघण्या सरळ रचूया जिना उभी करूया मुला-मुलींची फळीच लंकेवरी फितवुन कोणी म्हणेल जरका तिथे रहाती भुते करायचीना उगाच स्वारी…

गालगाल गालगाल गालगाल गोबरे ओठओठ लाललाल रंगलेत साजरे पानपान फूलफूल आज मस्त डोलते का उदास जाहलेत नेत्र कमल बावरे चाबऱ्या कळीस कोण भ्रमर गोष्ट सांगतो ऐकताच साद हाक ती म्हणेल थांबरे वाहवाह दाद देत गझलकार धुन्दले लाल होत लाजुनी गझल पदर सावरे हाय हाय बाय बाय करत बॉस हासता ऐक बोल गजल मधुर बास बास…

फुला-पाखरांचे थवे गात आले मनाचे गुलाबी गडद पान झाले पुन्हा झिंग येण्या तशी जांभळी ती हळदुली उन्हाने भरूयात प्याले पुरा-वादळाच्या तडाख्यात काळ्या लव्हाळीपरी तृण झुकूदेत भाले झरा पीतवर्णी प्रभाती झळाळे दिशांचे फिकुटले वसन हे उडाले मृदुल पाकळ्यांवर दवाचा फुलोरा जसे कर्पुरांचे निळे दीप झाले दुपट्ट्यात हिरव्या हसे मुग्ध चाफा सुगंधात ओल्या मयुर चिंब न्हाले थिटी…