-
आत्माजीराव – AATMAAJEE RAAV
आल्या ग नाचत पाऊस धारा आश्विनासंगे वाजवी पावा रानात वारा आश्विनासंगे सोवळे नेसुन जानवे घालुन मंत्रास बोले उपाध्या गुरुजी शोभतो तारा आश्विनासंगे देहात मौनी बैसला आहे आत्माजीराव गावया अधीर फोडून कारा आश्विनासंगे मातीस ओल्या आकार देण्या हस्त हे माझे पाडण्या बुंदी धरतात धारा आश्विनासंगे काव्यात झरझर नाव गुंफाया कवयित्री तुझे शाईचा गाढ उतरेल पारा आश्विनासंगे…
-
बरसो सावन -BARASO SAAVAN
बरसो सावन झूमके ना बैठों तुम रूठके सावन भादो सांवले लगे लहरने घूमके क्या कहती ये मोरनी नाचो सब दुःख भूलके मिलने आये आपसे बहते झरने दूरके बिजुरी बोले पेड़से ना देखो यूँ घूरके मरगट्ठोंकी शान है शेर जयसिंगपूरके सुनो ‘सुनेत्रा’ बात ये ले लो सब गुण फूलके ग़ज़ल मात्रावृत्त (मात्रा १३)
-
पानाभवती – PAANAA BHAVATEE
छुमछुम छुमछुम पैंजण वाजे पानाभवती उदक सुगंधी दवबिंदूंचे पानाभवती पदन्यास कलिकांचे पाहुन दिशा उजळता कुंदफुलांसम गझल डोलते पानाभवती चिंब वल्लरी हळद माखली फुले सुगंधी परिमल प्राशुन वारा नाचे पानाभवती झरझर विणते घालित टाके पाऊस धार सळसळणारे अक्षर पाते पानाभवती आरसपाणी पान भुईचे तयात अपुले बिंब पाहण्या गगन उभे हे पानाभवती गझल मात्रावृत्त (मात्रा २४)
-
आरसपाणी – AARAS-PAANEE
जलद प्रकटले बिजलीसंगे मौन योगिनी सृष्टी झाली जलद जलद घन मुक्त बरसले तप्त धरेवर वृष्टी झाली जलद कृष्ण बन गडद स्मृतींचे हळू उतरले पापणकाठी जलद “सुनेत्रा” झरझर झरले आरसपाणी दृष्टी झाली
-
गोमटसार – GOMAT SAAR
फांदीवरती पोपट फार हलवे फांदी फोगट नार गोम्मटरायाच्या साठीच गुरुने लिहिले गोमटसार गझल औषधी काढा लाल धरण्या भाळी कोमट धार आम्रतरूच्या घन छायेत मस्त उन्हाळी खोपट गार प्रतिभा साकी ज्या खोलीत नाव तिचे रे सोमट बार धारदार जरी शस्त्र तुझे हात करे तव बोथट वार बळे कुणाच्या न गळा पडे ‘सुनेत्रा’ न ही लोचट हार…
-
की पर्सन – KEE PARSAN (KEY PERSON)
कुलुपांसाठी किल्ल्या बनवे की पर्सन मी मोह न मजला कुठला झुकवे की पर्सन मी कलम फिरवुनी कड्या उचकटे उखडे झटपट अजस्त्र टाळा खोलुन हलवे की पर्सन मी टाळ्याला अभिषेक घृताचा वेदीवरती मनोज्ञ दर्शन भक्तां घडवे की पर्सन मी शांती तृप्ती मिळण्या जीवा कैक प्रकारे मंदिरातली घंटा बडवे की पर्सन मी चोरांच्या उलट्या बोंबांना बुकलून छान…
-
इंद्रधनुष्य – INDRA-DHANUSHYA
इंद्रधनुष्य हा शब्द गुंफलेले वेगवेगळ्या वृत्तातील सात शेर(मतल्याचे) इंद्रधनुष्यातील रंग मी पेरित गेले मातीत उगवुन आले रंगीत हात विणण्या झेले मातीत क्षितिजावर ये इंद्रधनुष्या बसेन तुझिया पंखांवरती सप्तसुरांचे धागे जोडत झुलेन तुझिया पंखांवरती इंद्रधनुष्या दे तव मजला रंग उधळण्या देइन मी तुज गझलेमधले ढंग उधळण्या मृगजळ आणिक इंद्रधनुष्याला मी केव्हा माया म्हटले होते कलम जादुई…