हात असावे कुणीतरी ज्ञात असावे कुणीतरी विडा त्रयोदश गुणी खरा कात असावे कुणीतरी दिवा तेवण्या तेल झरे वात असावे कुणीतरी जरी आजचा शुभ दिन पण रात असावे कुणीतरी गुलाब किल्ली जपावया जात असावे कुणीतरी चिंब व्हावया शांत रसे न्हात असावे कुणीतरी सयी ‘सुनेत्रा’ मृदगंधी तात असावे कुणीतरी जपावया

जुने पुराणे पत्र गझल नूतन जणु सावत्र गझल निमित्त्य ठरले तव जन्मा बहर काफिया छंद गझल ताप तापता संसारी शांत करे तापत्र गझल बहीण आजी माय सुता सई रदीफ कळत्र गझल तिसरे दुसरे त्याआधी प्रथम सुनेत्रा सत्र गझल शब्दार्थ … तापत्र – कडकी कळत्र – पत्नी,स्त्री

निर्मल मानस लुटते मी णमो णमो पुटपुटते मी पाप पुण्य तोलते तुला शून्य बनूनी सुटते मी अलगद फिरवुन बत्त्याला खली वेलची कुटते मी जलद दाटता गच्च नभी जशी ढगफुटी फुटते मी बंधमुक्त होऊन जगे ताणत नाही तुटते मी पचावयाला बाळांना हलके आरारुट ते मी पाण्यावर फिरवुन बोटे सहज उमटते स्फुट ते मी