-
गझलानंद – GAZALAANAND
त्रिशंकुची चार टोके, असतिल ज्याच्या पृष्ठावरती, अशा गोलकाच्या मी केंद्री, झुकविन माथा अनंत वेळा! अविनाशी आत्मियाशी, भांडुन तंटुन थकल्यावरती, शांत मनाने बसेन तुझिया, चरणी नाथा अनंत वेळा! ढोल तबला सुरपेटी, हीच साधने ग्रामजनांच्या, देइन हाती मैत्री करण्या, सूर ताल अन लय शब्दांशी; नृत्य संगीत शिकाया, बडवित टिपरी टिपरीवरती, ऐकत राहिन आत आतला, तै तै था…
-
जरी जाहल्या, कैक चुका – JAREE JAAHALYAA KAIK CHUKAA
प्रियच आहे, अजुन मला मी, जरी जाहल्या, कैक चुका अचुक दाबे, गुप्त कळा मी, जरी जाहल्या, कैक चुका स्वरुपसुंदर, फूल कन्यका, पुत्र गुंड मम, पुरुषार्थी सतत गाता, खुला गळा मी, जरी जाहल्या, कैक चुका सलिल वाहे, मम काव्याचे, प्रेम वाटण्या, हर्षभरे सत्य आहे, नव्हे बला मी, जरी जाहल्या, कैक चुका गिरव गझला, मुक्त कराने, अर्थ…
-
ऐसा लौकिक – AISAA LOUKIK
स्त्री रत्नाचा ऐसा लौकिक कनक कोंदणी जैसा मौक्तिक लौकिक मौक्तिक असेल भौतिक बाल मनाला त्याचे कौतिक हृदय मंदिरी देव कैक पण शुद्धात्म्याचा थाट अलौकिक अंतरात जरी मूढ गूढता मृदू कुणाची वचने मौखिक विशुद्ध भक्ती ज्ञान देतसे अनुभूतीचा प्रत्यय मौलिक मात्रावृत्त(८+८ =१६ मात्रा)
-
पाणी – PAANEE
गोठुन पाणी हिमनग बनतो। तापुन उकळुन तो ढग बनतो।। वाऱ्यासंगे मेघ विहरतो। जणू नभातिल तो खग बनतो।। धवल व्हावया जलद धावतो। नक्षत्रातिल तो धग बनतो।। शुभ्र मेघना वायू वरतो। शीतल अवखळ तो मग बनतो।। वस्त्र विजेचे घन पांघरतो। तडतड वर्षत तो टग बनतो।। मात्रावृत्त (८+८ =१६ मात्रा)
-
कळते वळते – KALATE VALATE
This ghazal is written in maatraavrutt(32 matraas). Here Radeef is valate(वळते) and kaafiyaas are kalate, falate, jalate( कळते, फळते, जळते) etc. नीर क्षीर जे विवेक जपती त्यांची भाषा कळते वळते कुरुप मनाची कुरुप गोष्टही त्यांच्यासंगे फळते वळते शब्दांमध्ये भरून कटुता कुणी भिजवुनी तयांस पिळता पीळ काढुनी ऊन देउनी वीष त्यातले जळते वळते मधुर भावना मुग्ध…
-
वनहरिणी – VANAHARINEE
This ghazal is written in maatraavrutt. Here radeef is Malaa( मला ) and kaafiyaas are laagel, vaatel, saangel(लागेल, वाटेल, सांगेल) etc. इतुके रोखुन पुरे पाहणे, नजर तुझी लागेल मला जरी रांगडी मी वनहरिणी, लाज किती वाटेल मला रोमांचांनी फुलेल काया, बघता बघता बिंब तुझे अन हृदयीचा दिडदा दिडदा, मंत्र णमो सांगेल मला जलवंती मी निर्झरबाला,…
-
दवबिंदुंची निर्मळ भाषा – DAVBINDUNCHEE NIRMALH BHAASHAA
दवबिंदुंची निर्मळ भाषा कुठे कुणाला कळते आता बोलीमधली अस्सल गाथा कुठे कुणाला कळते आता केंद्रच नाही ठाउक ज्याला तोच ठरवितो दिशा अताशा उजवासुद्धा असतो डावा कुठे कुणाला कळते आता अंतरातल्या मायेला जो कपट ठरवितो तो शब्दच्छल कोण काळ अन कोण विधाता कुठे कुणाला कळते आता घाई घाई करून खाई क्षुधा तयाची भडकत जाई कशामुळे ही…