-
तगमग – TAGMAG
This Ghazal is writeen in matravrutta. It contains sixteen matras. In this the poetess says, how she feels uneasy when she don’t write anything. She says after she wrote anything she feels uneasy again. Tagmag is Radif of this Ghazal. Mhanun, Firun, banun etc are kafiyas. लिहिले नहीं म्हणून तगमग लिहून झाले फिरून तगमग उगाळते…
-
जीत – JEET
This Ghazal is written in sixteen matras. Here Radif is ‘Mhanale’. Mhanale, means ‘I said’. Kafiyas are Preet, Sangeet, Reet, fasveet, Chumbeet, Modeet, Jeet. मी कवितेला प्रीत म्हणाले प्रीतीला संगीत म्हणाले डोळे माझे फितूर होता लपाछपीला रीत म्हणाले ते श्वासांचे नाटक होते स्वत:स मी फसवीत म्हणाले डांबिन तुजला मुठीमधे मी वाऱ्याला चुंबीत म्हणाले मोड घालते…
-
कमळ होउनी दाल तलावी – KAMAL HOUNI DAAL TALAVI
This Ghazal is written in sixteen matras. In this Ghazal we meet various beautiful flowers, butterflies and green nature. When the poetess sees these natural things she becomes very happy. Her imagination blooms like a flower and she wrote this poem or Nisarg kavita. कमळ होउनी दाल तलावी लाल परांची परी झुलावी चिंब पहाटे मुग्ध हसावी…
-
नजराणा – NAJARANA
This ghazal is written in 16 matras. Here radif is Hilaa and kafiyas are dhaval, bakul, naval etc. रंगीत म्हणूकी धवल हिला प्राजक्त म्हणूकी बकुळ हिला ही रूप बदलते क्षणोक्षणी मी सत्य म्हणूकी नवल हिला ही वेलांटी मम श्वासाला मी वक्र म्हणूकी सरळ हिला ही नजर तुझीकी नजराणा मी तीर म्हणूकी गझल हिला अंदाज कधीही ना…
-
अभिनंदन! – ABHINANDAN!
This Ghazal is known as trivar kafiya Ghazal. Here in the second line of each ‘Sher’ kafiya comes three times. In this Ghazal Kafiyas are Manthan, Nandan, Bandhan, Spandan, Chandan, Kandan, Kankan. Nandan comes with Abhi and Kandan comes with Ran. This Ghazal is written in Matravrutta. It contains eighteen(18) matras. फिरवून लेखणी समुद्र मंथन अभिनंदन!…
-
‘मी’ – MEE
In this Ghazal Radif is ‘mee’ laa mee. This Ghazal is written in Matravrutta. It contains Thirty matras. Here Mee means our exsistance. Here ‘mam’ means I, My, Myself. दुरून बघते हळूच हसते माझ्यामधल्या ‘मी’ ला मी हसता हसता रडणाऱ्याही हृदयी उरल्या ‘मी’ ला मी कुणी म्हणावे गळून जा तू कुणी म्हणावे जळून जा कशी…
-
अबीर उधळा गुलाल उधळा – ABIR UDHALA GULAL UDHALA
Radif of this Ghazal is ‘Abir udhala Gulal udhala ‘. This Ghazal is written on some critical problems in society. In the last sher the poetess wants to live happily without anxiety, fear and thirst. फाशी देउन जलाद रडला अबीर उधळा गुलाल उधळा किती दिसांनी देव हासला अबीर उधळा गुलाल उधळा शुद्ध बीज अन फळे…