Tag: Marathi Kavita

  • केंद्र – KENDRA

    केंद्र कोणते परीघ पुसतो नवल वाटते त्रिज्येला ठोकुन खुंटी केंद्रावर ती मार्ग आखते संध्येला संधीकाली डोंगरमाथी रंग केशरी उधळाया सविता उतरे जळात अलगद सोनेरी तनु बुडवाया तरंग उठती निळ्या जळावर वर्तुळ विस्तारत जाते व्यासही मोठा मोठा बनतो काठाशी जोडे नाते स्पर्शायाला मृदा काठची लहरींसंगे धावाया वारा येतो शीळ घालतो जलबिंदूंना चुंबाया जलदेवी रात्रीला येते मुग्ध…

  • मनी माऊ – MANEE MAAOO

    मनी माऊ सांगा कुठे चालली हाय? मळ्यातल्या आडावर चालली हाय। का बरे आडावर चालली हाय? शेंदाया पाणी चालली हाय। बादली नि घागर कुठं हाय ? पाठीवर पखाल बांधली हाय। कुणाची वाट बघतेय माऊ? चिऊची वाट बघतेय माऊ। चिऊला उशीर का झाला? चिऊच्या बाळाला ताप आला। माऊला मेसेज केलाय काय? चिऊचं वॉटसाप बंद हाय। माऊला आडावर…

  • गाथा – GAATHAA

    अध्यात्माच्या गाथा सुंदर फक्त पाठ ना केल्या मी वाच्यार्थाला जाणुन त्यांच्या अनुवादित ही केल्या मी जाणुन घेउन वाच्यार्थाला अनुभवसुद्धा घेते मी मनापासुनी तपात रमते मौन रम्य अन घेते मी गूढ बोलुनी मूढ बनोनी कुणी मोकळे होते हो दिवस लोटता शल्य तयांच्या अंतर्यामी टोचे हो पोपटपंची ना मी करते पोपटास पण मुक्त करे गुरुवर आच न…

  • हित – HIT

    आत्म्याचे हित कशात रे आत्म्याचे हित सुखात रे सुख आकुळता रहितच रे सुखात व्याकुळता नच रे आकुळ व्याकुळ स्थिती करी तगमग तगमग जीवाची तगमग संपे जीवाची कास धरुन अध्यात्माची अंतर्दृष्टी ज्यांना रे सम्यगदर्शन त्यांना रे अंतर्दृष्टी उघडाया खऱ्या गुरूला जाणूया दर्शन शास्त्रे खरी खरी खऱ्या गुरूची वाच तरी मात्रावृत्त – १४ मात्रा

  • क्रम – KRAM

    भूत भविष्य नि वर्तमान रे यांचा क्रम तू नीट लाव रे वर्तमान ज्यांचा रे सुंदर भविष्य त्यांचे सुंदर सुंदर भूत ही ज्यांचा अतीव सुंदर वर्तमान पण निश्चित सुंदर वर्तमान जर नसेल सुंदर कर्तव्याचे पालन तू कर नको उसासा अन सुस्कारा शिक्षा मिळते कामचुकारा भूतांमधल्या दोषांवरती नको कुरकुरू जगण्यावरती चुकांमधूनी शिकत रहा तू वर्तमानि या घडत…

  • सैपाक – SAIPAAK

    पहाट झाली बाई आता- सैपाकाची घाई विसळ भांडी विसळ गुंडीत ताक घुसळ मळ कणिक मळ दाब नळाची कळ पालेभाजी ताजी धुवून चिर भाजी फोडणी घाल झकास खमंग तिखट खास पोळ्या लाट पोळ्या मऊ मऊ पातळ भाज हलके हलके करू नको वातड गोल गोल डबा त्याला स्वच्छ धुवा कोरडा छान करा त्यात जेवण भरा

  • पवनचक्की – PAVAN CHAKKEE

    आला आला वारा रे पाऊस आणिक गारा रे चल चल जाऊ खेळाया अंगणी गारा वेचाया पागोळ्या झरझरती ग झरे नद्या खळखळती ग भरून ओढा वाहे ग ऊन त्यावरी सांडे ग सोनेरी पाणी झाले बिंब केशरी वर डोले शिंदीची झाडे डुलती बकऱ्या सान तिथे चरती हिरवळ धरणीवर हिरवी पवनचक्की मारुत फिरवी सूर्य निघाला झोपाया पुन्हा पहाटे…