अधरांवरती असेल शिट्टी हातामध्ये घड्याळ झाडू अचूक समयी भारतभूवर भ्रष्टाचारा उखडू जाळू खांद्यावरती धनुष शिवाचे भात्यामध्ये बाण अक्षरी हृदयमंदिरी सदा तिरंगा हीच असूदे सही स्वाक्षरी तळ्यात कमळे बघत धावते इंजिन पाठी झुकझुक गाडी दिडदा दिडदा गात फुलविते शेतमळे अन हिरवी झाडी स्वार्थांधांना धूळ चारण्या मानव सारे एक होउया जीव शृंखला टिकण्यासाठी आत्म्याचे संगीत ऐकुया स्वभाव…

पुन्हा पुन्हा यावी दारी पावसाची सर चिंब चिंब व्हावे पुन्हा मन सैरभैर अंगणात चिमण्यांनी धिंगाणा घालावा आई आई म्हणताना जीव वेडा व्हावा येशीलका आई घरी होउनीया परी दादांसवे गप्पागोष्टी करावया घरी रांधेन  मी तुझ्यासाठी मऊ भात खीर दादांसाठी लढावया होईन मी वीर आई दादा कुठे आता असाल जगात जिथे आहे तिथे तुम्ही असाल सुखात…

अजूनही ती मजला जपते अडखळता मी उंबरठ्याशी… हात देउनी मज सावरते अजूनही ती मजला जपते गाठी घालित आणिक आवळीत बसते जेव्हा शल्य मनातिल हळूच शिरते बोटांमध्ये उकलुन गाठी मन उलगडते अजूनही ती मजला जपते… तिचे सजवणे घास भरवणे आठवताना मन झरझरता नाजुक साजुक बोली बनते अश्रुंसंगे बोलत बसते पापण काठी बांध घालते अजूनही ती मजला…

मतदानाला जाऊ सारे निघा घरातुन बाहेर मतदानाचे केंद्र सुरक्षित जणू साजिरे माहेर प्रातःकाळी उठून सगळी कामे करुया भरभर केंद्रावरती गर्दी होता रांगा लावू झरझर आठवणीने घेउन जाऊ ओळखपत्रे खरीखुरी मतदानाचा हक्क बजावुन आनंदाने येऊ घरी नको गुलामी पाय चाटणे स्व-अभिमानी बनू बरे अंधश्रद्धा पूर्ण उखडणे हे तर माझे ब्रीद खरे