निळे पारवे गडद दाटले धुके उपवनावरी डोंगरमाथ्यावरून आल्या रवीकिरणांच्या सरी घुसळुन घुसळुन साय धुक्याची आले वर लोणी लोण्यामधुनी दवबिंदूंचे घळघळले पाणी कढवुन लोणी पानोपानी तूप गाळले छान संधीकाली सांजवातीने उजळुन गेले रान धवल चंद्रमा प्राचीवरती झरे चांदणे पान प्राशुन त्याला चकोर गाई स्वातंत्र्याचे गान

तराईतल्या शांत उपवनी खजिना अक्षररूप कुणी लपविला कोणासाठी खोदुन खोदुन कूप बर्फ जाहल्या सरोवरांवर धुके दाटले गूढ काठावरती झाड जाळते चंदनगंधीत धूप शिशिरामध्ये उपवन अवघे मौनी आत्मस्वरूप व्रतस्थ पक्षी मूकपणाने आळवितो ग भूप पानगळीने वृक्षतळीची माती पर्णांकीत वसंत वाऱ्याची चाहुल मन करते काव्यांकीत