This ghazal is written in matravrutt(8 matras).  Radif of this ghazal is ‘mee’ and kafiyas are tadagat, gulabat, sunetrat etc.In this ghazal the poetess says, ‘My exsistance is in every beautiful thing; it is in still and clean water pond and it is in rose flower.

तडागात मी
गुलाबात मी

फुलात लपल्या
परागात मी

पौर्णिमेतल्या
प्रकाशात मी

स्वर-नुपुरांच्या
निनादात मी

प्राजक्ताच्या
सुवासात मी

आठवणींच्या
महालात मी
बिंब देखणे
सुनेत्रात मी