रथावरी सारथी करी मी कडाड उडवित प्रतोद आहे
सुटावया छिडकत्या जिवांना गती जयांची निगोद आहे

मला न भावे हसुन हसविण्या कुटील रोगी टवाळ वृत्ती
लयीत येता भाव पकडतो सहज निखळ मम विनोद आहे

फुकाच भाषा अता तहाची टळून गेली जुनाट घटिका
नवीन स्वप्ने पुरी कराया भरारणारा प्रमोद आहे

कशास तारा उगाच छेडू घनी विजेच्या अश्या अवेळी
करावयाला सुरेल वादन पहात अंतर सरोद आहे

नभांगणातिल अगणित तारे जलौघावेगा गझल सुनेत्रा
हिमालयासम सचैल धवला जणू क्षमाशील गोद आहे