सुनेत्रा नकाते

Category: Ghazal

  • आठवण दवात भिजली ATHAVAN DAVAT BHIJALI

    This is a poem written in the form of muktak. Kafiyas are bhijali, hasali, basali. आठवण दवात भिजली माझिया अधरी हसली कसा मी रुसवा काढू ओढून घुंगट बसली

  • स्वप्ने म्हणजे मृगजळ नाही – SWAPNE MHANAJE MRUGAJAL NAHI

    In this Ghazal the poetess says what she really wants. she wants a small but clean house which has windows and doors. She wants the home which gives ‘space’ to every member of the family. she says, my words are like fragrant flowers. In this Ghazal kafiyas are: zopadi(clean airy home made of banbu-sticks, and…

  • तमातसुद्धा तुला पाहते – TAMATSUDDHA TULA PAHATE

    This Ghazal is written in Matravrutta. Thirty-one(31) matras are used for constructing this Ghazal. This Ghazal is Gair-murraddaf Ghazal. Kafiyas are Mor, Por, Chor etc. रजनीगंधा उमलत जाता नववर्षाचा नाचे मोर सरत्या वर्षा निरोप देउन निजे जुईची नाजुक पोर पुरे जाहल्या चोऱ्यामाऱ्या हा कंठा घे शेवटचाच शपथेवरती प्रियेस सांगे भल्या पहाटे कोणी चोर काटेरी जाळीवर…

  • ब्रम्हचर्य व्रत – BRAMHACHARYA VRATA

    This Muktak is written in Matravrutta. It contains twelve(12) matras. Here Radif is directly absent but indirectly present. Kafiyas are Bhaaree, Vaaree, Naaree. ब्रम्हचर्य व्रत भारी स्वर्गाची जणु वारी आत्मधर्म जाणतात पुण्यवान नर नारी

  • घायाळ – GHAYAL

    This is the poem containing four lines written in the form of Muktak. In this type of poem Radif and Kafiya are present. In this Muktak Radif is’ Mee’ and Kafiyas are Gharandaaj, Falandaaj, Tirandaaj. स्मरणी ठेवा घरंदाज मी मारिन टोला फलंदाज मी मुक्यानेच घायाळ करावे अशी आगळी तिरंदाज मी

  • सुरेख घडले – SUREKH GHADALE

    This type of poem is known as Muktak. In this poem the poetess says, I communicate with every person wisely. My Pen(Kalam, Lekhani) taught me the way of living without violence. संवाद साधताना कोठे कमी न पडले मौनात राहुनीही शब्दाविना न अडले मम लेखणीच मजला शिकवील धर्म प्रीती या लेखणीस स्मरता सारे सुरेख घडले

  • मळवट – MALAVAT

    This type of poem is known as Mukatak. It contains four lines. ही धरा म्हणाली काही अन अंबर हसले गाली सावळ्या मृत्तिकेवरती रोमांच जणू या साळी मज कळले नाही तेव्हा तुजलाही कळले नाही विश्वाची हिरवी भाषा बघ मळवट भरते भाळी