-
व्याक्रण – VYAKRAN
पार दराच्या ऊस टणक घटाहून मम मूस टणक धारा गोठून कोसळती मुसळासम पाऊस टणक गझल गुणाची मृदुल टिके रशियन व्याक्रण रूस टणक तूच तुझे घर पोखरले नारी नसते घूस टणक कालाब्द्धीसह अर्था जाण द्रव्यक्षेत्र अन कूस टणक अष्टापद कैलास गिरी नऊ रसांचा ज्यूस टणक बदल सुनेत्रा ठामपणे कायम नच होऊस टणक
-
टाच – TAACH
भरुन शेण मी सुधारलो ना बाप सायबा कोरोना की म्हणू करोना बाप सायबा डबल डबल म्या टीप मारुनी टाच लावली कसा फाटला चुकार कोना बाप सायबा शेतकरी मन उदासवाणे कधीच नसते म्हणत जाय ते होला होना बाप सायबा भांप बाष्प की वाफ म्हणावे गरम हवेला प्रश्न जिरवतो विचारतो ना बाप सायबा ग़ज़ल गुरू तो पढवून…
-
शिदोरी – SHIDOREE
राऊळाची वाट सुंदर नि सोपी कैवल्य चांदणे खिरे घनातून घाटातून वाट चढत जाऊया डोंगरी निर्झर खळाळे बागडे पुण्याची शिदोरी सोडून वाटून खाऊ घास घास आनंदाने ओंजळीने पाणी पिऊन तहान भागेल खरेच चला पुढे जाऊ राऊळ दिसले हात जोडले मी कळस झळाळे सूर्य किरणात चंद्रकोर बीज गगनात आली अंतरी शुद्धात्मा जिनदेव माझा राऊळी गाभारा घंटेचा निनाद…
-
व्यंजन – VYANJAN
व्यंजन “च” ना भरीचे हे पण खरेच रे परिपूर्ण अर्थवाही नच ठेच टेचरे सावज शिकार पारध शब्दांस जोडुनी मी ताणले धनुष्या बाणात खेच रे नाहीस तू जनावर माणूस जाणता खुडतोस का कळ्यांना पुष्पांस वेच रे बोटातल्या कलेचे लालित्य ओळखू ठोकून काय होते पिळण्यास पेच रे अर्था अनर्थ म्हणती कोंडून भावना चैतन्यदा “सुनेत्रा” पाडा चरे चरे
-
शेकोटी – SHEKOTI
खळाळणारा बघत रसमयी धवल सांडवा भाळू कशाला तरल धुक्याच्या मलमलीतून रंग पारवा माळू कशाला परवडणारी चैन सुगंधी दरवळणारी फुले वेलीवर शुभ्र कुंतली अत्तर दर्दी धूप ताटवा जाळू कशाला जीव लावण्या जीवांवरती कुत्रे मांजर पक्षी पारवे श्रावण बीवण अश्विन कार्तिक पर्व भादवा पाळू कशाला पहाटवारा पहाट चुंबन टोक गाठता जाणिव नेणीव तोच तोच तो गूळ फोडुनी…
-
कृष्ण मेघ – KRUSHN MEGH
चाललीस जाण्या पुढती ठाम निश्चयी तू गाळले न अश्रू गाली ठाम निश्चयी तू जाणलीस तत्त्वे साती ठाम निश्चयी तू जाहला न वारा वैरी ठाम निश्चयी तू भटकलास खेडोपाडी जाहलास योद्धा अडकला न मोही जाली ठाम निश्चयी तू गोड बोल बडबड गाणी रचत हसत गाशी लावतेस सुंदर चाली ठाम निश्चयी तू काजळून जाण्यासाठी जन्म तुझा नाही…
-
पर्दाफाश – PARDAFASH
तांब्याभांडे घासूनीया धारेखाली ते खंगाळ लिंबूमीठाने तैसेची स्नानासाठी हे घंगाळ शेवंती पुफ्फे गुंफूनी अंबाड्याला फांती माळ दो दो पिंडांना सोसेना खारे गोडे अश्रू ढाळ मेतेताई लोकांच्या त्या राज्याची धानी इंफाळ पुष्पांच्या आधी लावाया नावे रंगांची गंधाळ सांभाळा हो बाबाबाई जीवा जीवांचा संसार कामांधांनी नाही व्हावे भोगूनी बाल्या वंगाळ लंब्याचौड्या गप्पाबाता भक्ती लोभी लोकांच्यात गोष्टी छोट्या…