Tag: Muktak

  • या आभाळाशी – YAA ABHALASHI

    When I feel that there is some unknown relation between me and sky; my relation with this earth becomes more deep and close. While walking on this earth many times I fell in the water(river, water-tank pond etc) and get drawned also. But my strong desire to go up and up is always with me. या…

  • मी तुला पाहिले – MEE TULA PAHILE

    When I see you singing songs again I remember a Fairy in  the Fairy-tales of childhood days. while remembering those past days I see the poetess who is hiding in my heart. मी तुला पाहिले पुन्हा नव्याने गाता मज परी आठवे शैशवातली आता त्या तुझ्या रुपाला पुन्हा उजाळा देता जणु काव्यफुलांची खाण गवसली हाता

  • त्या कुटीत कोकिळ – TYA KUTIT KOKIL

    In the middle of deep blue water there is a house made up of leaves. In that house a mail cuckoo bird is singing songs. In that deep blue water some white coloured ducks are swimming. These ducks don’t have the capacity to understand the meaning of cuckoo’s song. They don’t have the vision to…

  • कुणि न करावी, कीव आमुची – KUNI N KARAVI KEEV AAMHUCHI

    In this muktak Radif is ‘Sundar’ and Kafiyas are Anartha, Sasharta, Samartha. This Muktak describes power of words. कुणि न करावी, कीव आमुची, इतुका घडवू, अनर्थ सुंदर, अभिमानाने, जगण्यासाठी, सजवू शस्त्रे, सशर्त सुंदर; धनू लेखणी, शब्द बाण मम, अर्थ कुणीही, अनंत काढो, देहामधल्या, आत्ममंदिरी, अर्थ झळकतो, समर्थ सुंदर.

  • निळी बावरी – NILI BAVARI

    This type of poem is known as muktak. It contains four lines. मी निळे प्राशुनी निळी बावरी बनले मी हिरवे प्राशुन सृजनामध्ये रमले मी धवल प्राशुनी धवल कशी ना झाले मी इंद्रधनूच्या रंगात सात सजले

  • आठवण दवात भिजली ATHAVAN DAVAT BHIJALI

    This is a poem written in the form of muktak. Kafiyas are bhijali, hasali, basali. आठवण दवात भिजली माझिया अधरी हसली कसा मी रुसवा काढू ओढून घुंगट बसली

  • ब्रम्हचर्य व्रत – BRAMHACHARYA VRATA

    This Muktak is written in Matravrutta. It contains twelve(12) matras. Here Radif is directly absent but indirectly present. Kafiyas are Bhaaree, Vaaree, Naaree. ब्रम्हचर्य व्रत भारी स्वर्गाची जणु वारी आत्मधर्म जाणतात पुण्यवान नर नारी