Category: Marathi kaavya

  • नदी फुलांची – NADEE FULAANCHEE

    रंगबिरंगी नदी फुलांची वहात आहे काठावरची हिरवाई ती पहात आहे बुडी मारुनी पुष्पांमध्ये बुडून जावे अश्या आगळ्या विचारात मी नहात आहे निळसर कुसुमे दाट निळेपण कुठे चालले शुभ्र गुलाबी बुके त्यातही वहात आहे तशीच काही तरल गझल मम मनात माझ्या बनून कविता पुढे पुढे बघ वहात आहे …

  • असी मसी अन कृषी – ASEE MASEE AN KRUSHEE

    मंत्र हाच या सहस्त्रकाचा असी मसी अन कृषी माणसातले देव शोधती मुनी आणखी ऋषी शास्त्र लिहावे काव्य सुचावे जमीन कसावी अन रक्षावी कन्या माता बहिणींसाठी घरकुल आणिक बाग असावी पिता पुत्र अन बंधू सारे या भूमीचे पिऊन वारे देशासाठी एक होऊया लोकशाहीला टिकवूया मित्र मैत्रिणी करू एकजुट शुद्ध भावना मनात बळकट स्वतंत्र भारत सुवर्ण भूमी…

  • प्रश्न मंजुषा – PRASHN MANJUSHHAA

    मी लिहिते अगदी सहज सहज लिहिते कसं लिहू काय लिहू? म्हणत म्हणत लिहितेच लिहिते कारण… असं सहज सहज लिहायलाच मला खूप आवडतं पण मला काय माहीत की, मी जे लिहिते त्यात असतात; कोणाच्या काहीबाही प्रश्नांची उत्तरे ! मग तयार होते माझ्याही मनात एक भलीमोठी प्रश्न मंजुषा! मग मीच वाट पहात बसते माझ्या तसल्याच अगदी सहज…

  • अविस्मरणीय – AVISMARANIYA

    कसं लिहू काय लिहू म्हणता म्हणता लिहिती झाले प्याला दिला साकीने जो पोटामध्ये रिचवित गेले बरळत सुटले वाचत सुटले रडत हसत लिहित सुटले गझलांवरती गझलांचे मी सुंदर इमले रचत गेले रंगून गेले माझे इमले गगन अवघे चुंबीत गेले प्रेमिकांना अचंबीत करून स्वतःमध्ये रंगून गेले चुंबन कोणा  वंदनीय कोणाकोणाला  पूजनीय कोणा अगदी तिरस्करणीय! पण मन म्हणते…

  • शुभस्य शीघ्रम – SHUBHASYA SHEEGHRAM

    इतुक्या सुंदर भूमीवरती जगावयाला मिळते आहे भाव फुलांचा तयात दरवळ भरावयाला मिळते आहे लाल असुदे अथवा काळी भूमी प्रसवे वृक्ष लतांना उलते फुलते अंकुर जपते उदरभरण प्राण्यांचे करण्या काठावरती वसोत वाड्या सरिता दुहिता अखंड वाहो नीर तिच्यातील शुद्ध ठेवण्या मती आमुची तत्पर राहो अभयारण्ये हिरव्या राया वन्य जिवांना मुक्त फिराया प्रकृतीतल्या अन्न साखळ्या रहो सलामत…

  • ऐक उखाणे हे माझे – AIK UKHAANE HE MAAZE

    अनवट कोडे नकोस घालू ऐक उखाणे हे माझे ऐकशील तर सुटेल कोडे गाशील गाणे तू माझे माझे माझे म्हणशिल तर ते खरेच होइल तुझेच रे तुझ्यासवे मी गाताना ते म्हणतिल सारे हे अमुचे ऐकत ऐकत गात नाचतिल कैक दिवाणे ते अपुले अनवट कोडे तुझे न माझे खरेच सजणा हे माझे नाव गुंफले ज्यात आपुले ऐक…

  • अक्षर माझे – AKSHAR MAZE

    वाटुन पाला मी मेंदीचा तळहातांना रंगविले जास्वंदीच्या चुरुन पाकळ्या गालांना मी रंग दिले तेल तुपाची धरुन काजळी नेत्र पाकळ्या लांबविल्या विडा चघळुनी त्रयोदशगुणी अधर पाकळ्या खुलविल्या जाइजुईचा गजरा गुंफुन सुवासिक मम कुंतल झाले निशिगंधाचा सुगंध प्राशुन तनमन अवघे पुलकित झाले शुभ्र मोगरा हिरवा चाफा भूचंपक तो जर्द जांभळा दौतीमध्ये भरण्या शाई प्राजक्तासम टपटप झरला मोरपिसाची…