सुनेत्रा नकाते

मंत्र हाच या सहस्त्रकाचा असी मसी अन कृषी माणसातले देव शोधती मुनी आणखी ऋषी शास्त्र लिहावे काव्य सुचावे जमीन कसावी अन रक्षावी कन्या माता बहिणींसाठी घरकुल आणिक बाग असावी पिता पुत्र अन बंधू सारे या भूमीचे पिऊन वारे देशासाठी एक होऊया लोकशाहीला टिकवूया मित्र मैत्रिणी करू एकजुट शुद्ध भावना मनात बळकट स्वतंत्र भारत सुवर्ण भूमी…

कसं लिहू काय लिहू म्हणता म्हणता लिहिती झाले प्याला दिला साकीने जो पोटामध्ये रिचवित गेले बरळत सुटले वाचत सुटले रडत हसत लिहित सुटले गझलांवरती गझलांचे मी सुंदर इमले रचत गेले रंगून गेले माझे इमले गगन अवघे चुंबीत गेले प्रेमिकांना अचंबीत करून स्वतःमध्ये रंगून गेले चुंबन कोणा  वंदनीय कोणाकोणाला  पूजनीय कोणा अगदी तिरस्करणीय! पण मन म्हणते…