-
विराम – VIRAAM
नशिबाची ना हुजरी मी रे;प्राक्तन बिक्तन गुलाम माझे .. म्हातारी ती गतकालातिल;आज तरुण ‘मी’ विराम,माझे … माजी बाला आजी तरुणी;भविष्यातली होते वृद्धा .. अवघ्या तरुणाईची आई;काळाला या सलाम माझे … बुद्धीजीवी ज्ञान वाटती;ज्ञानच लुटती ज्ञानासाठी .. कसणाऱ्यांच्या हाती बंदे!खणखणणारे छदाम माझे … त्रिलोकातली दौलत सारी…….हृदयी माझ्या भरून वाहे .. ब्रह्मांडातिल सुख शांतीमय;त्रिभुवनी पावन धाम माझे…
-
पर्णकंकणे – PARNKANKANE
पर्णकंकणांचे किणकिणने मला सांगते शिशिरामागुन वसंत येतो गडद पारव्या तलम धुक्यातुन डोलत झिंगत दवास प्राशुन वसंत येतो चिवचिव कलरव खग फांद्यांवर बोल बोलती दिन सोनेरी आले आले तेव्हा गरगर स्वतःभोवती लहरत थिरकत वाजवीत धुन वसंत येतो हलधर शेतामध्ये फिरुनी इच्छांसंगे बीज पेरता घाम सांडता दहिवर शिंपित मातीमधल्या भिजल्या रुजल्या कणकणातुन वसंत येतो बदल बदल काळाच्या…
-
स्वाध्याय – SWAADHYAAY
असे नित्य स्वाध्याय पंचेंद्रियांचा खेळ वचन मन काय पंचेंद्रियांचा दोन कान दो सुनेत्र शुद्ध भावना नको धरू तू पाय पंचेंद्रियांचा
-
काव्यगंगा – KAAVYA GANGAA
निळा रंग आभाळाचा मनात जेव्हा उतरत जातो.. नयनांमधल्या निळ्या डोहात हळूहळू पसरत जातो पंख पसरून मुक्त पाखरे झेप घेतात नभात जेव्हा मन गाणे गात गात हिंदोळ्यावर झुलते तेव्हा हिंदोळ्यावर झुलता झुलता तरल होऊन शब्द काही नकळत अर्थ देऊन जाती देहबोलीला दिशात दाही डोळे बोलतात अधर विलगतात शब्दांमधला पकडून भाव तरल धुक्याच्या पडद्याआडून हाका मारतो अनाम…
-
कथानुयोग(कथासंग्रह) एक दृष्टिक्षेप – KATHAANUYOG
आपले स्वरूप किंवा आपला स्वभाव जसा आहे तसा तो स्वीकारून भयमुक्त होऊन जर आपण त्यावर प्रेम केले तरच आपण आपल्याला लाभलेल्या मनुष्य जीवनाचा रसिकतेने आस्वाद किंवा उपभोग घेऊ शकतो. यातला उपभोग हा शब्द काही तथाकथित सुसंस्कृत लोकांना कदाचित खटकू शकतो, पण खरे पाहता येथे उपभोग आपण आपल्याला सहजपणे लाभलेल्या प्राकृतिक जगण्याचा घ्यायचा आहे. “कथानुयोग” हा…
-
प्रश्नचिन्ह (कथा) आस्वादात्मक समीक्षा – PRASHNACHINHA
शालेय शिक्षणात पहिल्या इयत्तेत आम्हाला एक कविता होती. “देवा तुझे किती सुंदर आकाश सुंदर प्रकाश देव देतो सुंदर हा सूर्य☀️, चंद्रही🌙 सुंदर सुंदर चांदणे पडे त्याचे ” हे सुंदर आकाश देवाचे आहे. या आकाशातला चंद्र, सूर्य चांदणेही मग देवानेच निर्माण केले आहे. असा सुंदर समर्पित भाव व्यक्त करणारी ही कविता. ही कविता चार-पाच वर्षांच्या कोवळ्या…
-
याचसाठी केला अट्टाहास(कथा) आस्वादात्मक समीक्षा – YAACHASAATHEE KELAA ATTAAHAAS
साहित्य कोणतंही असो, हिंदू धर्मियांचं असो, ख्रिस्ती धर्मियांचं असो, बौद्ध धर्मियांचं असो, मुस्लिम धर्मियांचं असो, आदिवासींचं असो, वैदिकांचं असो, श्रमणांचं असो, स्त्रीवादी, पुरुषवादी, ग्रामीण, अभिजनवादी वा प्रादेशिक असो त्या सर्वातून दिसणारं धर्माचं स्वरूप सापेक्ष असतं. … याचं कारण धर्म म्हणजे ज्यानं त्यानं स्वतःच्या प्रवृत्तीनुसार, कुवतीनुसार प्रकृती किंवा निसर्गाच्या हाकेला दिलेली साद असते. Nurture to Nature…