नाम रेखिते श्यामल भाळी टिळा लाविते गौर कपाळी भालप्रदेशी चंद्रकोर अन शुक्राची चांदणी सकाळी झाड उभे हे ध्यानासाठी मांजर म्हणते पुरे टवाळी नदीतटावर उभी राधिका शोधायाला घागर काळी दिवा लाविता अंतर्यामी म्हणे सुनेत्रा हीच दिवाळी मात्रावृत्त (८+८=१६ मात्रा)

रंगत गेल्या पुन्हा मैफिली दूर जरी तू माझ्यापासुन माथ्यावरती तुझी सावली दूर जरी तू माझ्यापासुन रखरखणाऱ्या उन्हातसुद्धा छायेमध्ये तुझिया आई भिजली पाने सर्व चाळली दूर जरी तू माझ्यापासुन भेट न आता प्रत्यक्षातिल ठाउक आहे म्हणून मी तव फोटोमधली छबी वाचली दूर जरी तू माझ्यापासुन करुणामय दो नयनांमधुनी फक्त प्रेम अन प्रेमच बरसे हाच दुवा अन…

गगनाला चुंबुन आले सोळाव्या स्वप्नामध्ये सीतेला भेटुन आले सोळाव्या स्वप्नामध्ये तंबोरा लावित होती पण मजला पाहुन हसली तिजसंगे गाउन आले सोळाव्या स्वप्नामध्ये केशरी फुलांच्या बागा बागेत झुल्यावर हसऱ्या रामाला पाहुन आले सोळाव्या स्वप्नामध्ये मंदिरी देव नी देवी अन हवेलीतले वारे त्या मरुता प्राशुन आले सोळाव्या स्वप्नामध्ये जलदातुन शीतल सुरभित गंधोदक वर्षत होते पावसात नाचुन आले…

तू सोन्याची पुतळी मृदुले कंठसाज वर गजरे झुकले अंगठीतले खडे दावती तव नयनांतिल बिंब चंचले तुझ्या अंगुली बोलत असता गोठ पाटल्या बिलवर भिजले दंडी वाक्या रुतून बसल्या गौर भाल बिन्दीने सजले कमर मेखला कनक कळ्यांची तुला वेढुनी बसली गझले गझल (८+८ = १६ मात्रा)

ये भांडू आता थोडे गोडीने साखर वाढे कंटाळा आला मजला चल पाठ करूया पाढे घालून घाव चोचीने पिंजरा शृंखला तुटता फांदीवर पोपट झुलतो खावयास पेरू दाढे तू घाल जरासे पाणी भांड्याच्या आत तळाला करपेल विस्तवावरती मम क्षीरच निरसे गाढे परसातिल बागेमध्ये लावूत औषधी झाडे काढूया अर्क मुळांचा बनवाया अस्सल काढे दे काम अता तू त्याला…