पुण्य – PUNYA


अहंला झुकावेच लागे अती हाव भरण्या
सुपाऱ्या फटाके फुटोनी नवा गाव भरण्या

मना अंधश्रद्धा किती प्रिय तरीही मला ना
तयांना कुटायास बत्ते खली भाव भरण्या

कशाला करू आत्महत्या असे जैन मी हो
जिवांनी जगावे पुन्हा वाटते घाव भरण्या

खरी संपदा पुण्य माझे अपत्त्ये गुणांची
खुशीने लिहावे नि गावे पुन्हा ताव भरण्या

लगागा लिहू पाचवेळा उगाळून मात्रा
जरी गाल खप्पड मुखावर जरा राव भरण्या

सरे पावसाळा हिवाळा न पाऊस झरतो
सुकी आटलेली भुश्याने तळी बाव भरण्या

मला जाग आली हवेने सुगंधी फुलांच्या
पहाटे सुनेत्रा दवाने भिजुन नाव भरण्या

 


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.