This Ghazal is written in thirty-two matras. Radif of this Ghazal is ‘shyamal shyamal’. It means deep black. Kafiyas used here are Hirava(green), Halava(sensitive minded), Rusava, Mitava(dear person), Fulava, Marava(a type of colour, fragrant plant), Zulava(swing tied to the branches of trees)
In this Ghazal the poetess says, my mind becomes happy and sensitive in the evening. It becomes deep black. She says to her beloved person that  we(you and I) are made for each other.

सांज उतरता, मोर उन्हाचा, पिवळा हिरवा, श्यामल श्यामल
मिटुन पिसारा, गर्द मनाचा, होईल हळवा, श्यामल श्यामल

बोल झोम्बरे, प्रिया तुझे मी, फुलांपरी बघ, झेलिन अलगद
टिपून घेइन, ओठांवरचा, हट्टी रुसवा, श्यामल श्यामल

रात्रीचे भय, नको पांघरू, उदरी त्याच्या, पहाटवारा
लपेट त्याचा, स्पर्श मखमली, तो तर मितवा, श्यामल श्यामल

जीवन असते, फुलवायाला, मातिमोल तू, नको म्हणू रे
मातीमधुनी, अंकुर येती, फुलेल फुलवा, श्यामल श्यामल

मुके असोनी, फूलपाखरू, गुज फुलाशी, करते काही
तशीच फुलते, प्रीत अबोली, होऊन मरवा, श्यामल श्यामल

तू माझा अन, तुझी ‘सुनेत्रा’, मोहर बघ तो, आम्रतरुवर
कोकिळ आता, गाई गाणे, झुलेल झुलवा, श्यामल श्यामल