उदकाडी – UD KAADEE


प्राक्तन माझे गुलाम बनले
मम आत्म्याच्या चरणी झुकले

शून्य जाहल्या पंचभुतांना
भविष्य माझे पुरून उरले

उधाणलेल्या समुद्रात मन
नाजुक उदकाडीवर तरले

झरलेले मम अक्षर अक्षर
शुभ्र कर्पुरासमान जळले

लेखणीस मम वंदन करण्या
कर जोडुन मी डोळे मिटले


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.